Pokraj kuce stare jedna zena stoji,
navaljena na plot duz sokaka gleda.
Suza bi da kane al' se suze boji,
da joj lice kvasi ona suzi ne da.
Dok cvor na marami drhtavom rukom veze,
kao da joj srce to sve vise steze.
Da pogleda duz sokaka naginje se i na plot leze,
a suze joj iz ociju pocinju da beze.
Ona ceka sina da sokakom prodje,
ceka sina da joj iz tudjine dodje.
da poljubi njeno uplakano lice,
lice jedne tuzne starice.
Tuzno ona provodi i dane i noci,
ceka sina kad ce iz tudjine doci.
ceka sina da se iz tudjine vrati
da i njeno srce prestane da pati.
Aleksandar Nikolic
Nessun commento:
Posta un commento